Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Η τρέλα πάει στα βουνά!

Ή αλλιώς, ..το μουρλοσόι μας!!!

Όπως θα έχετε καταλάβει οι περισσότεροι φίλοι και αναγνώστες αυτού του ταπεινού ιστολογίου, η αγάπη μου για την επιστήμη της Μετεωρολογίας, το "μικρόβιο" της παρατήρησης του ουρανού και των μετεωρολογικών φαινομένων , των χρωμάτων του, της βροχής, του χιονιού, του ανέμου και γενικώς όλων αυτών που μπορεί να δει κανείς δίπλα του (ή καλλίτερα ...από επάνω του!) ξεπερνάει τα όρια του "χόμπυ" και φτάνει μάλλον στα όρια της ...λόξας σε σημείο συγγενείς και φίλοι να μιλάνε για ..."ανήκεστον βλάβη"! Όταν παθιάζομαι και μιλάω σε άλλους που δεν είναι "ομοιοπαθείς" με εμένα για την τρέλα μου αυτή, με κοιτούν περίεργα σαν να λένε "κρίμα το..καημένο" ή στην καλλίτερη περίπτωση μου απαντούν "Ναι!" σε όλα, ακριβώς όπως κάνουμε στους λίγο "πειραγμένους" για να μην μας πρήζουν με τις εμμονές τους!!!
Ευτυχώς όμως, από τότε που ανακάλυψα το διαδίκτυο κατάλαβα πως υπάρχουν εκατοντάδες (για να μην πω χιλιάδες!) άλλοι σαν και εμένα, γεγονός που μου έδωσε ανείπωτη χαρά γατί θα μπορούσα (επιτέλους!) να επικοινωνήσω είτε διαδικτυακά είτε δια ζώσης με τους ομοιοπαθείς μου δηλ. με ανθρώπους που να κατανοούν απόλυτα τα ενδιαφέροντα και τις ανησυχίες μου χωρίς να με κοιτάνε περίεργα!..

Αναρωτήθηκα από πότε ξεκίνησε όλο αυτό... και όσο πίσω και αν ταξίδευα στις θύμησές μου πάντα θυμόμουν τον εαυτό μου από μικρό παιδί να κοιτά συνέχεια προς τα επάνω! δηλ. προς τον ουρανό (εξ'ου και το αυχενικό σύνδρομο που "κουβαλάω" εδώ και χρόνια)!
Γι'αυτό ίσως "φταίνε" οι γονείς μου που από μικρό παιδί όταν χιόνιζε με πήγαιναν βόλτα έξω να παίξω με το χιόνι και να φτιάξω χιονάνθρωπο και δεν με έκλειναν έντρομοι μέσα στο σπίτι, ούτε με έντυναν σαν κρεμμύδι μην και "κρυώσω" όπως βλέπω ότι κάνουν δυστυχώς πολλοί νεοέλληνες-γονείς μόλις φυσήξει λίγο κρύο αεράκι...

Ιδού η απόδειξη από κάποιες πολύ παλιές φωτογραφίες που επίτηδες διάλεξα για να αποδείξω τα παραπάνω:

Μάρης 1976! Με τον μπαμπά και τη μικρή μου αδερφή στα χιόνια στο ορεινό Αγγελόκαστρο Κορινθίας!

(Υπάρχει και φωτογραφία με τον παππού την ίδια ημέρα που δημοσιεύτηκε σε προηγούμενη ανάρτηση εδώ: Με τον παππού στα χιόνια!)

Με την αδερφή μου στα χιονισμένα Γεράνεια τον Γενάρη του 1981!


Εκτός από εμένα, υπάρχουν και άλλοι "πειραγμένοι" στο σόι και μάλιστα όχι ένας αλλά ΔΥΟ!
Ο ένας είναι ο ανιψιός και συγχωριανός μου από τα ηρωικά ΠΕΣΤΑ Ιωαννίνων Αλέξης ή Alexan ή "δάσκαλος" για τους φίλους του ορειβάτες και χιονοδρόμους, δεινός κατακτητής των βουνών Χειμώνα - Καλοκαίρι υπό οποιεσδήπωτε συνθήκες!!!
(Στον σύνδεσμο που παραθέτω πιο πάνω επεξηγήται γιατί αυτό το "ηρωικά" και γιατί το όνομα του χωριού αναγράφεται στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη στην πλατεία Συντάγματος!..)

Παραθέτω μερικά βίντεο με τα κατορθώματά του από το κανάλι του στο YouTube το οποίο μπορείτε να το απολαύσετε ολόκληρο ΕΔΩ!
http://www.youtube.com/watch?feature=youtu.be&hl=el&v=OZ1qEVq6LxA
http://www.youtube.com/watch?v=e82nhprQO0M&feature=youtu.be
http://www.youtube.com/watch?v=ZhVmDn2ksHA&feature=youtu.be

Και μερικές μόνο φωτογραφίες του από τα φετινά χιόνια στα Γιάννενα ΕΔΩ! αλλά και από την "Ολύστικα" (ή όρος "Τόμαρος" στους χάρτες), βουνό που βρίσκεται κοντά στο χωριό ΕΔΩ!

Να'ταν όμως και μόνο αυτός...
Παρακάτω θα δείτε φωτογραφίες του Πεστιώτη επίσης, θείου μου Γιάννη Μελά (αδερφού της μητέρας μου και μακρινού συγγενή και αυτού του Alexan..) ο οποίος ΚΑΙ αυτός δεν έχει αφήσει βουνό για βουνό απάτητο!
Ένα μικρό δείγμα από τα κατορθώματά του:

Καϊμακτσαλάν 2.524μ.!
Μπουκετοκρύσταλα!
Παγοκουρτίνες στα Τζουμέρκα!
Ομίχλη και παγωμένος αέρας στο Μαυροβούνι!
Παγωμένη λίμνη Αώου από Φλέγγα!
Αγριόγιδα στην ομίχλη του Ολύμπου!
Ηλιοβασίλεμα από τον Δρίσκο!

Τέλος, εδώ θα δείτε μια φωτογραφία του 63χρονου θείου μου πάνω στα βουνά, εικόνα-φιγούρα ανθρώπου που παραπέμπει σε παρόμοιες εικόνες που βλέπουμε στα δραματοποιημένα ντοκιμαντέρ της TV των μεγάλων εξερευνητών των πόλων των αρχών του προηγούμενου αιώνα Αμούνδσεν και Σκοτ!

Ο ατρόμητος θείος-Γιάννης τρώει την μπανάνα του στα βουνά!

Θείε να είσαι πάντα καλά και μακάρι και εμείς οι νεότεροι να έχουμε την καλή υγεία και τις αντοχές σου όταν φτάσουμε στα 63 μας!!!

Μετά από όλα αυτά, συμπεραίνω ότι το "θεματάκι" ή η "τρέλα" που έχουμε είναι μάλλον γονιδιακό!..
Μάλλον κάτι έχει το νερό που πίνανε οι μανάδες μας εκεί στα Πεστά!

Υ.Γ.1) Όπου βλέπετε κόκκινα γράμματα είναι "ενεργά" λινκ που παραπέμπουν σε χρήσιμους επεξηγηματικούς συνδέσμους, ή σε φωτογραφίες και βίντεο!
Υ.Γ.2) Από τα παραπάνω αποδεικνύεται ότι εγώ είμαι "γατάκι" μπροστά στον Θείο και τον ανιψιό μου. Αυτοί έχουννννννν ξεφύγγγγγγγ(!!!) και είναι σε πολύ "χειρότερη" κατάσταση από εμένα!
Υ.Γ.3) Εκκολάπτεται και τέταρτος "πειραγμένος" στο σόι, ο πιο μικρούλης εξάδερφός μου Διονύσης από την Πρέβεζα που απ'ότι λέει η θεία μου όταν βρέχει κολλάει το παιδικό του μουτράκι στο τζάμι, γουρλώνει τα μάτια,απολαμβάνει τη βροχή και θέλει να βγει έξω!!!

3 σχόλια:

  1. Μ αρέσει το σόι σου τρελά Γιάννη. Με τον ανηψιό τα λέμε και τα περπατάμε τα βουνά πρέπει να γνωρίσω και τον Θείο σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γεια σου ρε Γιάννη. Συγχαρηρτήρια για τις ανυπέρβλητες φωτογραφίες που ανάρτησες, αλλά και για τις φοβερές εξορμήσεις στα βουνά. Προτιμάμε αυτή την "τρέλα" από την πραγματική των εφιαλτικών μεγαλουπόλεων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να είστε πάντα καλά και να "παίρνετε τα βουνα" όσο πιο συχνά μπορείτε. Εκπληκτικές οι φωτογραφίες σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή