Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

2011: Τελευταίες εικόνες

Ο παλιός ο χρόνος μας αποχαιρετά με καλό καιρό (μετά την νυχτερινή βροχούλα) και με όμορφα πρωινά (αλλά και ..βραδινά) σύννεφα πάνω από τα Γεράνεια!
Με την ευχή ο νέος που έρχεται σε λίγες ώρες να είναι καλύτερος σε όλα τα επίπεδα...
Χρόνια πολλά σε όλους!

Πρωινά σύννεφα πάνω από το βουνό



...και βραδινά σύννεφα λίγο πριν τη δύση.





Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Το πρώτο χιόνι

Το πρώτο χιονάκι είχαμε σήμερα στις κορυφές των Γερανείων.
Φυσικά έχουμε δει και πολύ περισσότερο σε άλλες κακοκαιρίες αλλά.. ας είναι: Ο Χειμώνας έχει πολύ δρόμο ακόμα και αναμένουμε τα καλύτερα!

Σημ.: Η υψηλότερη κορυφή των Γερανείων (Μακρυπλάι), πάντα έχει πολύ περισσότερο χιόνι αλλά δεν ήταν δυνατόν να φωτογραφηθεί γιατί ήταν πλήρως νεφοσκεπής!..
Ίσως φανεί το απόγευμα ή αύριο...

Η παρακάτω εικόνα των Γερανείων είναι όπως φάνηκαν σήμερα το πρωί από την περιοχή του Ισθμού.


















Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

H Πίνδος

Στις παρακάτω φωτογραφίες φαίνονται οι χιονισμένες κορυφογραμμές της Πίνδου όπως αυτές φαίνονται από τα Γιάννενα μετά την τελευταία κακοκαιρία. Οι φωτογραφίες είναι ευγενική παραχώρηση από τον Μακεδόνα φίλο Χάρη Ρουσόπουλο ο οποίος διαμένει πλέον μόνιμα στα Γιάννενα, έχει αγαπήσει τον τόπο και έχει γίνει πιο Ηπειρώτης και από τους Ηπειρώτες!
Χάρη σε ευχαριστώ για τις όμορφες εικόνες!















Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

H ανατολή του Νοτιά!..

Νοτιάς σήμερα, μετά από πολλές (μα πάρα πολλές!) μέρες...
Ένας Νοτιάς υγρός, μουντός, άρρωστος σαν την εποχή μας...
Είναι από τις μέρες που η κουφόβραση της ατμόσφαιρας περνάει στο κεφάλι και το μυαλό σου... Έχεις μια θολούρα στις σκέψεις και κυκλοφορείς σαν ζαλισμένο κοτόπουλο, έτσι!.. χωρίς λόγο...
Η μητέρα μου παραπονιέται για τα αρθριτικά της... η γυναίκα μου για τα νεύρα της... αλλά εγώ αποζημιώνομαι από τα χρώματα που μου χάρισε η σημερινή ανατολή και ξεχνιέμαι...
Η ανατολή του Νοτιά!..

Ο ανατολικός ορίζοντας στις 7 το πρωί...


...και λίγα λεπτά αργότερα..


Ο νότιος ορίζοντας...


Και ο δυτικός ορίζοντας στις 7:30
Στο βάθος στο κέντρο διακρίνεται λίγο ο Κορινθιακός...
και στα αριστερά αμυδρά η νεφοσκεπής Ζήρεια,

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Ζαγοροχώρια: Το γεφύρι του Νούτσου ή Κόκκορη

Πριν 2 χρόνια περίπου (Φλεβάρης του 2010) είχαμε με την παρέα τη φαεινή ιδέα να επισκεφθούμε τα Ζαγοροχώρια και συγκεκριμένα τα χωριά Κουκούλι και Τσεπέλοβο. Το μετεωρολογικό δελτίο έκανε λόγο για χιονοπτώσεις στα ορεινά των Ιωαννίνων, αλλά αυτό δεν μας πτόησε. Για την ακρίβεια μας εξίταρε ακόμη περισσότερο να ζήσουμε την προδιαγραφόμενη "περιπέτεια"! Άλλωστε ήταν 3ήμερο της Αποκριάς και ένας καλός φίλος είχε κλείσει κατάλυμα στο ορεινό Τσεπέλοβο...
Φύγαμε από τα Γιάννενα με έντονη βροχή αλλά όσο ανεβαίναμε η βροχή έγινε χιονόνερο και λίγο πριν φτάσουμε στο πανέμορφο πέτρινο γεφύρι του Κόκκορη (κοντά στο Κουκούλι) η πυκνή χιονόπτωση ήταν πλέον γεγονός!
Έτσι, φτάνοντας στο γεφύρι, είδαμε αυτήν την εικόνα!.. 


Το γεφύρι εν μέσω χιονόπτωσης! (Σάββατο 13 Φλεβάρη 2010)


Το γεφύρι του Νούτσου (ή Κόκκορη όπως είναι επίσης γνωστό) βρίσκεται, κοντά στο χωριόΚουκούλι , στο ποτάμι του Βοϊδομάτη. Ο Νούτσος Κοντοδήμος από το Βραδέτοχρηματοδότησε την κατασκευή του γεφυριού, το οποίο πήρε το όνομα του. Σε επιγραφή σε πλάκα αναγράφει χρονολογία 1750 (ο Λαμπρίδης αναφέρει και τον Νούτσο Καραμερσίνη ως κατασκευαστή το 1768).
Λέγεται και γεφύρι του Κόκκορη (ή Κόκκορου) γιατί, ο Κόκκορος από το Κουκούλι, που είχε μύλο εκεί, διέθεσε το 1910 χρήματα για την επισκευή του. Τελευταία, το γεφύρι επισκευάστηκε ξανά από την ένωση Ζαγορισίων.
Δίπλα στο γεφύρι βρίσκεται η σπηλιά που κρύφτηκε ο λήσταρχος Νταβέλης με δύο άλλους ληστές. Από μια πρόχειρη ξύλινη γέφυρα κοντά στο γεφύρι του Κόκκορου περνούσαν φορτωμένες με πυρομαχικά και εφόδια οι γυναίκες της Πίνδου κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. 

Πηγή: www.zagoroxoria.gr


Δίπλα ακριβώς στο γεφύρι, δεσπόζει ένας επιβλητικός κατακόρυφος βράχος, γνωστό πεδίο δράσης για τους απανταχού αναρριχητές! Η παρακάτω εικόνα (από σχετική με την αναρρίχηση και την ορειβασία ιστοσελίδα) δείχνει τη διαδρομή που κάνουν μέχρι την κορυφή του βράχου. Οι αναρριχητές ονομάζουν το σημείο "Πύργος του Κόκκορη" και όχι άδικα όπως βλέπετε...


Φωτογραφία από: www.routes.gr


Αφήνοντας το γεφύρι, ανηφορίσαμε για το ορεινό Τσεπέλοβο στα 1100μ. περίπου υψόμετρο. Η απλή χιονόπτωση είχε μετατραπεί εκεί πάνω σε χιονοθύελλα! Ας είναι καλά το 4Χ4 και οι ηρωικοί οδηγοί των μηχανημάτων της Νομαρχίας που αγωνίστηκαν σκληρά για να κρατήσουν το δρόμο ανοιχτό έτσι ώστε όλοι εμείς οι επισκέπτες να κάνουμε το "κομμάτι" μας και τις διακοπές μας...
Άλλωστε, ήταν το τριήμερο της Αποκριάς και της Κ. Δευτέρας, τα καταλύματα και οι ξενώνες σε όλα τα Ζαγοροχώρια είχαν "κλειστεί" πολλές ημέρες πριν και θα ήταν κρίμα όλοι αυτοί οι επισκέπτες να χάσουν τις διακοπές τους αλλά και οι επιχειρηματίες να ζημιωθούν οικονομικά σε μια περίοδο που η επισκεψιμότητα στην περιοχή ήταν μεγάλη...  
Ένα μπράβο λοιπόν γι'αυτούς τους ανθρώπους που εργάζονταν σκληρά, μακρυά από τις οικογένειές τους αυτές τις γιορτινές ημέρες!
Οι 3 φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από το Τσεπέλοβο.


Τσεπέλοβο 1: Εικόνα έξω από τον ξενώνα



Στο δρόμο προς το Τσεπέλοβο...



Τσεπέλοβο 2: Το χιόνι έπεφτε "παπλαμούδα" όπως λέμε στην Ήπειρο!


Για το τέλος άφησα μια εκπληκτική εικόνα του γεφυριού από ιστοσελίδα με πανέμορφες εικόνες επαγγελματιών φωτογράφων από τοπία σε όλη την Ελλάδα!
Η εικόνα είναι σύνθεση πολλών διαδοχικών νυχτερινών φωτογραφιών που απεικονίζουν αστρικές ιχνογραμμές πάνω από το γεφύρι, ενώ τα πράσινα σημάδια (καθώς και η ευδιάκριτη πράσινη γραμμή) που είναι διάσπαρτα στο πλάνο είναι πυγολαμπίδες!!!
Την ιστοσελίδα αυτή σας τη συνιστώ ανεπιφύλακτα και θα την βρείτε και στην πλευρική μπάρα του ιστολογίου, στις "ιστοσελίδες που αρέσουν"!

Εικόνα από την ιστοσελίδα: www.greeksky.gr


Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Βοριάς, κρύο και... τα ρείκια του βουνού!

Πολύ κρύα ξημέρωσε η σημερινή Κυριακή...
Ο Βοριάς λυσσομανάει (ριπές 9 μποφώρ καταγράφονται σε γειτονικό μετεωρολογικό σταθμό)...
Οι Λουτρακιώτες όμως είναι συνηθισμένοι... Έχουν δει και χειρότερα.
Ο άνεμος αυτός είναι συχνότατος επισκέπτης στην πόλη μας τον Χειμώνα.
Εγώ, παρά το κρύο, δεν κρατήθηκα και βγήκα για μια βόλτα στην παραλία και στο βουνό...
Οι πρώτες εικόνες από την παραλία...

Η εικόνα προς την Κόρινθο. Η θάλασσα αφρισμένη...

Ένας μοναχικός ψαράς, παρά τον καιρό, πιστός στο μεροκάματο...
Έχουμε κρίση... άρα όχι και την πολυτέλεια να μη δουλεύουμε.
 Ακόμα και μια τέτοια μέρα... είναι και Κυριακή...


Το καράβι προσπαθεί να βρει απάγκιο στον όρμο του Λουτρακίου...
Από πάνω... ο ουρανός μαύρος και βαρύς...


Η εικόνα της θάλασσας, του βουνού και του Ουρανού από την Κόρινθο
                            
Κάποια στιγμή, ω! του θαύματος, ο καιρός "σπάει", ο αέρας κοπάζει για λίγο...
Ώρα να ανέβω στο βουνό!
Ανεβαίνοντας διαπιστώνω μια μωβ απόχρωση στα φρύγανα του βουνού...
Είναι τα ρείκια!.. Ανθισμένα!.. Είναι η εποχή τους άλλωστε...
Η χαρά του μελισσοκόμου. Το μέλι από ρείκι είναι το καλύτερο της περιοχής μας!

Πεύκο και ρείκι σε αρμονική συνύπαρξη...


Μωβ(ρείκια), πράσινο(πεύκα) και γκρι(στα βράχια του βουνού
και στα σύννεφα του ουρανού...)


Πληροφορίες για αυτό το υπέροχο μελισσοκομικό φυτό εδώ:
http://melissokomikafyta.blogspot.com/2010/07/erica-ultiflora.html



Φτάνοντας στον Όσιο Πατάπιο η θέα είναι μαγευτική...

Κάτω το Λουτράκι, δεξιά ο Κορινθιακός, στο βάθος ο Ισθμός και ο Σαρωνικός
και πάνω ένας ήλιος που πασχίζει να  δώσει κι αυτός το παρόν...

Ξαφνικά, ο καιρός αγριεύει και πάλι!
Το αυτοκίνητο, κάποιες στιγμές, νόμιζες ότι θα απογειωθεί από τη δύναμη του ανέμου...
Οι πρώτες ψιχάλες, σαν χιονόνερο, αρχίζουν να πέφτουν.
Η θερμοκρασία εκεί ψηλά, γύρω στους 6οC.
Ώρα για επιστροφή στη ζεστασιά του σπιτιού...  
Μια τελευταία εικόνα του βουνού (και του βαρύ ουρανού) όπως αυτό φαίνεται από την πίσω πλευρά του, από την Περαχώρα και τα Πίσια...

Κατάφυτη από πεύκα η πίσω πλευρά του βουνού και...
στις κορυφές (πάνω από τα 900μ.) έλατα !
    

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Ορεινή Κορινθία: Τοπίο στην ομίχλη!

Χθες το πρωί είχα την τύχη να βρεθώ για επαγγελματικούς λόγους στην ορεινή Κορινθία και συγκεκριμένα στο οροπέδιο του Φενεού, του οποίου η βάση έχει υψόμετρο 800 μ. περίπου. Η διαδρομή μέχρι εκεί είναι μοναδικής ομορφιάς και δίκαια έχει χαρακτηριστεί "Κορινθιακή Ελβετία".
Αμέσως μετά το χωριό "Καστανιά", ο δρόμος περνάει μέσα από πανέμορφο δάσος με έλατα και καστανιές. Διασχίζοντας το ορεινό φυσικό διάδρομο που σχηματίζουν τα όρη "Ζήρεια" και "Ολίγυρτος" υπό κανονικές συνθήκες αποκαλύπτεται μπροστά μας το οροπέδιο του Φενεού με τα χωριά του (Μάτι, Μοσιά, Μεσινό, Φενεός, Αρχ. Φενεός, Στενό Πανόραμα, Άνω & Κάτω Ταρσός). Η φύση όμως χθες 1η Νοεμβρίου είχε άλλα σχέδια και μου αποκάλυψε ένα πολύ διαφορετικό και πανέμορφο τοπίο στο οποίο κυριαρχούσε η πυκνή ομίχλη! Τα χωριά κάτω από αυτήν, όπως ήταν φυσικό, ήταν άφαντα, καλυμμένα από το λευκό πέπλο της...
Ιδού μερικές εικόνες...












Και λίγα ιστορικά στοιχεία για την περιοχή...
Η περιοχή του Φενεού εκτείνεται σε ένα μεγάλο οροπέδιο σε σχήμα τριγωνικό, «στεφανωμένο» από πυκνά δασοβουνά, γειτονεύοντας δυτικά με το Νομό Αχαΐας και το Νομό Αρκαδίας νότια.
Το μέγιστης αισθητικής και οικολογικής αξίας οροπέδιο του Φενεού «κουβαλάει» στη γη το μεγάλο κομμάτι της Ελληνικής Μυθολογίας.
Οι ποταμοί Όλβιος και Δόξα μετέφεραν τους χειμώνες τα νερά τους στην πεδιάδα, καθώς δεν είχαν έξοδο προς τη θάλασσα, μετατρέποντας την πεδιάδα σε λίμνη, ενώ οι καταβόθρες που συνεχίζουν να βρίσκονται στους πρόποδες του όρους Σαϊτάς «ρουφούσαν» τα νερά της λίμνης.
Ο Ηρακλής φέρεται ως ο κατασκευαστής των καταβόθρων, ενώ άλλες μυθικές εκδοχές τις παρουσιάζουν σαν εισόδους προς τον Άδη.
Σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία, ο πρώτος οικισμός στο Φενεό δημιουργήθηκε από τους Πελασγούς και αργότερα, το 1900 π.Χ., κατοικήθηκε από Αρκάδες.
Το Μυκηναϊκό κέντρο του Φενεού δημιούργησαν οι Αχαιοί το 1500 π.Χ., οι οποίοι υπό την αρχηγία του βασιλικά των Αρκάδων Αγαθήνορα έλαβαν μέρος με 60 πολεμιστές στον Τρωικό Πόλεμο.
Στα βορειοδυτικά κράσπεδα της πεδιάδας του Φενεού και κοντά στα σημερινά Καλυβάκια βρισκόταν η Ακρόπολη του Φενεού. Στις ανασκαφές των ετών 1958-1961 ανακαλύφθηκε Ναός αφιερωμένος στο Θεό Ασκληπιό.
Πηγή:www.korinthia.net

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Τα διαφορετικά πρόσωπα των Γερανείων


Φθινόπωρο...
Μια εποχή μεταβατική με πολλά και διαφορετικά πρόσωπα.
Έτσι και το βουνό μας, τα Γεράνεια, παρουσιάζουν πολλές και διαφορετικές όψεις ανάλογα με τον καιρό που επικρατεί...

Θολό με λίγα σύννεφα υγρασίας στις 23 Οκτώβρη


Ανέφελο και ηλιόλουστο το απόγευμα της 20ης Οκτώβρη 


Εδώ συννεφιασμένο και βροχερό...


...με απειλητικά μαύρα σύννεφα έως τα 300 μ. περίπου 
το διήμερο κακοκαιρίας 15 & 16 Οκτώβρη


...σύννεφα που αγγίζουν σχεδόν το μοναστήρι του προφήτη Ηλία (στα 300 μ.)
 όπως αυτό φαίνεται εδώ από την παραλία!


Εδώ και πάλι βροχερό και συννεφιασμένο...


...με  τα σύννεφα να παίζουν το παιχνίδι τους


...το τριήμερο 20 - 22 Σεπτεμβρίου που ουσιαστικά σηματοδότησε το τέλος
του φετινού Καλοκαιριού και την είσοδο του Φθινοπώρου

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011