Νοτιάς σήμερα, μετά από πολλές (μα πάρα πολλές!) μέρες...
Ένας Νοτιάς υγρός, μουντός, άρρωστος σαν την εποχή μας...
Είναι από τις μέρες που η κουφόβραση της ατμόσφαιρας περνάει στο κεφάλι και το μυαλό σου... Έχεις μια θολούρα στις σκέψεις και κυκλοφορείς σαν ζαλισμένο κοτόπουλο, έτσι!.. χωρίς λόγο...
Η μητέρα μου παραπονιέται για τα αρθριτικά της... η γυναίκα μου για τα νεύρα της... αλλά εγώ αποζημιώνομαι από τα χρώματα που μου χάρισε η σημερινή ανατολή και ξεχνιέμαι...
Η ανατολή του Νοτιά!..
|
Ο ανατολικός ορίζοντας στις 7 το πρωί... |
|
...και λίγα λεπτά αργότερα.. |
|
Ο νότιος ορίζοντας... |
|
Και ο δυτικός ορίζοντας στις 7:30
Στο βάθος στο κέντρο διακρίνεται λίγο ο Κορινθιακός...
και στα αριστερά αμυδρά η νεφοσκεπής Ζήρεια, |
Πολλές φορές η ανατολή δίνει όμορφα χρώματα. Απλά πρέπει να ξυπνάς πρωί για να τα απολαμβάνεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα εύστοχος αγαπητέ φίλε Γιάννη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρετισμούς.